CHP İstanbul Milletvekili Gamze Akkuş İlgezdi, yaşanan ekonomik badirelerin en çok çocukları etkilediğini belirterek, “6 ay evvel 200 liranın alım gücü bugün TÜİK’in makyajlı datalarına nazaran bile 150 liraya inmiş durumda. Çocuklarımız aldıkları harçlıklarla bile istediklerini alamayacak duruma düştü. Yaparsa AK Parti yapar dedikleri durum maalesef bu” dedi.
Gamze Akkuş İlgezdi, oyuncaklara gelen artırımlara ait yazalı açıklama yaptı. Yaşanan derin ekonomik buhran nedeniyle ailelerin çocuklarına oyuncak bile alamayacak duruma geldiğini söz eden İlgezdi, şunları kaydetti:
“Emekli maaşı daha yeni 12 bin 500 liraya çıkan emekli dedeler, nineler; 17 bin lira alan minimum fiyatlı anne ve babalar çocuklarına oyuncak alamıyor. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın çocuklara dağıttığı otomobil oyuncağının 6 ay evvelki fiyatı 315 lira iken bugün 650 lira olmuş durumda. Enflasyon yüzünden anne, babalar; dedeler, nineler çocuklarına, torunlarına oyuncak alamayacak duruma düştü. Çocukların hayallerini yok eden, çocuklara bile enflasyon yaşatan bir iktidarla karşı karşıyayız, çocuklarımız çocukluklarını yaşayamıyor.”
“Oyuncaklara yüzde 106 artırım geldi”
CHP’li Akkuş İlgezdi, oyuncak fiyatlarının iki katından fazla arttığını belirterek, “Sayın Cumhurbaşkanı geçenlerde Rize’de çocuklara bir otomobil oyuncağı dağıttı. Merak ettim oyuncağın fiyatına baktım. Bu oyuncağın 6 ay evvelki fiyatı 315 liraymış. Şuan bu oyuncak yüzde 106 zamlanarak 650 olmuş durumda. Taban fiyat alan anne babanın maaşına temmuzda artırım gelmedi. Ancak oyuncaklar iki kattan fazla arttı. Bu anne baba çocuklarına nasıl oyuncak alacak” dedi.
Çocukların oyun oynaması gerekirken iktisat, siyaset konuştuğunu vurgulayan İlgezdi, şu görüşlere yer verdi:
”Çocuklarımız çocuk yaşta yetişkin olmak zorunda bırakıldı. Sokaklarda çocuklar iktisat konuşuyor, gelen artırımların ailelerine tesirlerini konuşuyor. Koca bir kuşağa çocukluk, gençlik borçlusunuz! Oyun oynaması gereken çocuk, bugün bozuk sisteminizin kurbanı oluyor, elektrik akımına kapılıp hayatını kaybediyorsa orada insanlık ismine bir şey kalmamıştır. Bir çocuk en fazla ne isteyebilir? Arkadaşlarıyla oyun oynamak, şen kahkahalar atmak lakin çocuğun oyun oynayacak oyuncağı, kahkahalar atabilecek sevinci kalmadı, çaldınız! Çocuklar ailelerinin geçim badiresi çektiğinin farkında, birtakım çocukları çalışmak mecburiyetinde olduğunu hissediyor. Bu sizlerin çocuğu, torunu olmadığı için mi vurdumduymazsınız yoksa vicdanınızı rafa mı kaldırdınız?” (ANKA)